Anderhalf jaar geleden veranderde mijn leven van de ene op de andere dag. De man van wie ik zielsveel hield had mijn hart gebroken. Naast een intens verdriet had ik die eerste weken ook allerlei andere emoties. Van falen, schaamte, schuldig voelen en angst. En, ik voelde een kracht diep van binnen. Dàt zorgde ervoor dat ik alles aan kon, hoe moeilijk ook. Ik wist het komt goed. En, dat is gebeurd.
Schaamte
Die eerste weken schaamde ik me. Wat gaan mensen wel niet denken? Was ik niet goed genoeg? En hoe kon ik - met al mijn intuïtie! - het niet door hebben? Ik weet nu dat mijn intuïtie me wel heeft geprobeerd te waarschuwen. Maar ik kon toen de vinger er niet op leggen. Natuurlijk weet ik dat ik me nergens voor hoef te schamen (doe ik ook niet meer). Er is maar een persoon die zich zou moeten schamen.
Falen
Ik had ook een gevoel van falen. Onze relatie was voorbij. Het 'happy couple' bestond niet meer. Alle toekomstplannen in een keer weg. Mijn vader was zo blij dat ik gelukkig was en hij kon het ook goed vinden met mijn ex. Ook dat was weg en voelde als…. Inderdaad falen. Dat gevoel slaat nergens op, weet ik nu. Maar zo voelde het wel die eerste tijd.
Schuldgevoel
En ik voelde me schuldig. Hoezo schuldig? Ik had niks verkeerds gedaan. Ik had niet gelogen en bedrogen. Maar toch was dat gevoel er. Richting zijn meiden, die hier de dupe van werden. Nog steeds begrijp ik niet hoe hij dit zijn dochters aan kon aan doen. Dus schuldgevoel, schaamte en falen. Dat voelde ik die eerste weken. Naast intens verdriet, woede en... angst.
Angst
Het is lastig om te beschrijven wat er over me heen kwam toen ik de waarheid ontdekte. Een grote paniek. Wanhoop. Een enorme angst. Om hem te verliezen. Om ons te verliezen. Om mezelf te verliezen. Ik weet nog dat ik - nadat ik hem de deur uit had gezet - in elkaar stortte op onze oprit. Letterlijk. Daar lag ik op de grond. Geen idee hoelang. Toen mijn moeder overleed had ik ook dat gevoel. Het gevoel dat alle grond onder je voeten verdwijnt. Maar dat had ik overleefd, dus dit ging ik ook overleven.
Naar Ibiza
De dag erna belde ik mijn coach Floor Daver om te zeggen dat ik de trainingsweek op Ibiza niet ging doen. Mijn wereld was ingestort. Ik was een wrak (understatement). Ik kon het de andere deelnemers ook niet aandoen. Floor liet me beloven er een nachtje over te slapen. Op dat moment wilde ik alleen maar onder de dekens kruipen en nooit meer uit bed komen. Dat was makkelijker dan naar Ibiza te gaan. Want dan zou ik het 'aan' moeten gaan. Dan was er geen weg meer terug.... Ik wilde niet gaan, maar ik voelde dat dàt precies was wat ik nodig had. Dus een dag later stapte ik op dat vliegtuig. En oo wat ben ik Floor dankbaar voor dat zetje. En voor haar mega steun, fantastische coaching en de ruimte die ze me gaf. Floor dit weet je, maar wil het toch nog een keer benadrukken.
Vuur van binnen
Daar op Ibiza, met Floor en 6 andere power vrouwen, voelde ik mijn kracht weer volledig. Door alles wat er was gebeurd, was het een klein waakvlammetje geworden. Maar het was niet weg. En met hun steun werd dat vlammetje weer aangewakkerd. Door naar binnen te gaan. Het ruimte te geven. Te vertrouwen. Controle los te laten. Emoties toe te laten. Alles te voelen (hoe moeilijk en pijnlijk ook). Daardoor werd het een enorm vuur.
Ik ben weer gelukkig
Dankzij dat vuur kon ik alles aan wat er daarna kwam. Dat was alles behalve makkelijk. De eerder genoemde gevoelens, van schaamte en falen, hielpen natuurlijk ook niet. Maar ook daar moest ik doorheen. En dat deed ik. Ik vertrouwde op mezelf, op mijn innerlijke kracht. Ook op momenten dat ik er helemaal doorheen zat. Ik voelde dat het goed zou komen. En… dat is gebeurd. Ik kijk terug op die hele zware tijd en het lijkt bijna alsof het iemand anders is overkomen. Ik heb alles verwerkt. Mijn hart is geheeld. Ik ben weer gelukkig. Ik ben trots op mezelf (zie ook mijn blog 'I am back').
Ga op zoek naar je kracht Zit je in een heftige situatie en herken je die gevoelens. Weet dat het erbij hoort EN dat het niet waar is. Jij hebt niet gefaald. Je hoeft je nergens voor te schamen. En logisch dat je bang bent. Ga op zoek naar je eigen kracht. En, je hoeft het niet alleen te doen. Zoek steun bij je dierbaren. Accepteer hulp die je wordt aangeboden. Ga praten met een coach. Wakker dat vuur aan diep van binnen. En, je merkt dat je meer aankunt dan je denkt.
Liefs,
Nicole
❤ Be Gr8
Comments